Çocuklardaki parmak emme alışkanlığının en büyük nedeninin ilgisizlik olduğu, bu durumdaki bebeklere daha fazla meme veya biberon verilmesi gerektiği bildirildi.

Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Şükrü Küçüködük, bebeklerin parmak emmesinin kötü bir alışkanlığın başlangıcı olduğunu, bu alışkanlığın kazanılmasından önce annenin önlem alması gerektiğini belirtti.

Prof. Dr. Küçüködük, "Bebekler sevgi ve okşanma azlığı yada oyalanacak bir şey bulamamaları nedeniyle parmaklarını emer. Bebeğin parmağını emmesi durumunda bunu doğrudan önlemeye çalışmak yerine, bebeğe daha uzun süre meme veya biberonla emme fırsatı verilmelidir" dedi.

Bebeklerin tesadüfen elini ağzına götürüp emmeye başladığını, bu hareketi tekrar etmesinin meme veya biberonu daha uzun süre emme ihtiyacının göstergesi olduğunu belirten Prof. Dr. Küçüködük, dişlerin çıkmaya başladığı üçüncü ve dördüncü aylarda bebeklerin hemen hemen hepsinin parmaklarını ve ellerini emdiğini ifade etti.
Sadece anne sütü ile beslenen bebeklerde parmak emme alışkanlığının daha az olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Küçüködük şunları söyledi:

"Bir yaşından küçük çocuklarda parmak emme alışkanlığının bırakılması için kesinlikle zora başvurulmamalıdır. Emme ihtiyaçları tatmin edilen çocuklar bu alışkanlıklarını kendileri bırakır. Parmağını emen her çocukta problem aranmamalıdır. Mutlu ve dengeli çocuklar bile zaman zaman kendilerini karamsar hissederek parmak emebilir. Çocukların kolunu bağlamak, parmaksız eldiven giydirmek, parmaklarına biber sürmek gibi yollar denemek doğru değildir. Parmağını emen çocuğun her şeyden önce hayatından memnun olup olmadığı araştırılmalıdır." (Bakınız, Parmak Emme)